‘Hier Dooft niets’ van ‘De Andersons’

Wanneer:
14 september 2019 @ 20:00 – 22:15
2019-09-14T20:00:00+02:00
2019-09-14T22:15:00+02:00
Waar:
Rumpts Kerkje
Schuttersteeg 2
Kosten:
10 euro
Contact:
Rumpts Kerkje
0655544418

Hartstochtelijk theaterconcert over verwondering mét bijzondere gast. 14 september is de markante West Betuwnaar Melvin Könings te gast bij de Andersons in het Rumpts Kerkje.

Samen met Arjen Lubach maakten De Andersons eerder de voorstelling ‘Stockholm Sneeuwt‘ en veroverden menig hart met hun muzikale hoogstandjes, poëtische pareltjes en onbedwingbare enthousiasme. In hun kleurrijke voorstelling ‘Hier Dooft Niets’ gaat het over verwondering. Een begrip dat De Andersons opnieuw ontdekten toen ze een nieuwe huisgenote kregen: de jongste non van Nederland.
Dit sprankelende kleinkunstgezelschap neemt je mee in een hartstochtelijk en humoristisch theaterconcert over opnieuw beginnen en de luiken openen. Met liederen en verhalen vol levenslust, liefdeslust en troost trekken ze ten strijde tegen de onverschilligheid. En dat doen ze niet alleen: elke voorstelling nodigen ze ook een bijzondere gast uit die zijn of haar verwondering deelt met De Andersons en het publiek.

EEN AVOND BIJ DE ANDERSONS

Cadeautjes waar je niet op rekent zijn de mooiste. Ik was te gast bij De Andersons (had ik nooit van gehoord), in Oisterwijk (ver van huis), iets met muziek en een interview. Intuïtief zei ik Ja. En terecht. Het werd een fantastische avond! Roel en Anna (de Andersons) zingen de sterren van de hemel met eigengemaakte liedjes en verhalen, het interview was onderhoudend en slim, de hele avond was voor mij en het publiek een heerlijk warm bad. Ik kreeg bloemen, maar ik geef een diepe buiging en een grote knuffel terug.

Hanneke Groenteman
(journalist en programmamaker)

“Optreden met de Andersons is helemaal geen optreden. Het is met goede vrienden in het café zitten, onstuimig palaveren en tot vreugde van de andere gasten vaak in hemels gezang uitbarsten – zij dan, de Andersons, zij zingen, jij zit alleen maar zacht voor je uit te wensen dat je mee kon doen. Goede vrienden ja, oude vrienden zelfs, al ontmoet je ze voor het eerst.
Na ieder verhaal of lied, denk je: zo is het, dat ken ik, zo kijk ik ook naar de dingen, alleen mijn verhaal is anders, mag ik nu? Je zit te popelen tot je aan de beurt bent. Grote thema’s snijden ze aan, liefde, dood en vriendschap – er is immers niets anders om over te zingen – en ze worden groots gebracht, geen gemompel, maar altijd met Het Licht van Troost, zoals het bier van Texel vroeger heette.
En steeds zijn er nieuwe verhalen en liedjes, nu ook over hun zoontje Noah, waarmee ze zich scharen in de traditie van de grote singer-songwriters die hun kind toezongen dat het maar niet te snel volwassen moest worden: My Boy van Neil Young, Turn Around van Harry Belafonte, Rufus Is A Tit Man van Loudon Wainwright III. En dat alles herken je, heb je ook meegemaakt, maar net even anders.
In dit café wil je blijven tot lang na sluitingstijd, en de volgende dag heb je geen kater, nee, je wordt wakker met een brede grijns op je gezicht en je weet zeker: vandaag ga ik op zangles. En morgen vraag ik of ik nog een keer mag optreden met de Andersons.”
– Sjoerd Kuyper
(dichter en kinderboekenschrijver)

‘Een avond met de Andersons, dat was weer eens wat anders. Een avond met levensliederen, zo schaars in ons land. Tegelijk iets van vroeger en toch modern. Tegelijk huiselijk en toch theater. Heel apart. Ik bewaar er een goede herinnering aan.’
– Jan Terlouw
(voormalig politicus, kinderboekenschrijver en man met een missie)

“Aan een voorstelling van De Andersons heb ik een keer mee mogen doen en ik vond het geweldig. Het ging over verwondering en alles in De Andersons is verwondering. En interesse, echte belangstelling, een oorspronkelijke kijk op de wereld. Lief, scherp soms, open, grappig, zonder vooroordelen, aantrekkelijk en muzikaal.”

– Maartje van Weegen
(voormalig radio- en televisiepresentatrice)

Hartverwarmend, humorvol en ontroerend. Zo heb ik de voorstelling van de Andersons ervaren waarbij ik gast mocht zijn. Heb voorgelezen uit Scene’s uit mijn draaiboek. Met de supernieuwsgierige Anna een gesprek voeren over mijn werk als filmmaker was echt een feestje. Maar het mooiste was door haar en Roel prachtig tweestemmig toegezongen te worden met een nieuw geschreven song: Een Vrouw als Eva. Naar een van mijn films. Wat een onvergetelijke kennismaking. To be continued…

Nouchka van Brakel
(filmmaker en regisseur)

“Het zal je maar gevraagd worden. Gast zijn in een programma van de Andersons is een eer. Die viel mij te beurt, om het maar eens deftig te zeggen, in de Thamerkerk in Uithoorn.

Het was een mooie middag. Niet alleen vanwege het warme bad van muzikaliteit: Roel en Mirek die virtuoos kunnen spelen en Anna die minstens zo mooi zingt. Maar ook omdat weer eens duidelijk werd hoeveel liefde zij voor teksten hebben. Niet alleen die van mij, maar in het algemeen. Die liefde heeft er eerder toe geleid, dat zij met een prachtig programma het repertoire van Cornelis Vreeswijk weer eens onder de aandacht hebben gebracht. Elke tekstliefhebber kan blij zijn dat zij dat hebben gedaan.

Ik denk met heel veel plezier terug aan ‘mijn’ middag. En aan het emmertje exotische biertjes dat ik na afloop van ze kreeg. Maar toch vooral ook aan een heel mooie voorstelling. Om kort te gaan: een middag bij de Andersons is boffen. Ook als je geen gast maar publiek bent.”

– Jan Boerstoel
(dichter en tekstschrijver)

“De bel gaat en de voormalig jongste non van Nederland staat voor de deur. Klinkt als het begin van een geweldige mop. Het overkwam De Andersons. De komst van de jonge vrouw zette Anna Ågren en Roel Dullaart op het spoor van hun nieuwe en ronduit mooiste voorstelling: Hier Dooft Niets.

Uit een klooster gezet worden is geen einde, maar een nieuw begin. Rond dit gegeven, van een levenslustige vrouw voor wie de wereld zich opent, hebben De Andersons een prachtig liedjesprogramma gemaakt. Het is geschreven op de huid van Anna en Roel zelf, die in de levenslust en het optimisme van de ex-non zichzelf moeten hebben herkend. Wat zitten er een prachtige liedjes in Hier Dooft Niets. Over de liefde, over verwondering, over verbazing, over warmte, hoop, ondeugd en het leven zelf. Een en al aanstekelijkheid. En zo mooi gezongen ook, terwijl Thomas Bollen op zijn akoestische gitaar subtiele lagen onder de liedjes legt.

Hier Dooft Niets gaat over verwondering in alle facetten. Daar bovenop zal het publiek zich verwonderen (en verkneukelen) over dit pareltje van kleinkunst.“

– Theo Hakkert
(literair journalist en -criticus)

“Dan ben je al bevoorrecht door in Twente te zijn opgegroeid, maar dan blijkt dat ook nog een reden om gevraagd te worden om gast te zijn bij De Andersons!

In elke plaats waar De Andersons optreden vragen ze een artiest/acteur/kunstenaar/schrijver om gast te zijn in hun muzikale en poëtische theatrale avond. Een lichte, originele en sprankelende avond. Hun prachtige zangstemmen worden muzikaal ondersteund door muziek van gitaren en toetsen. Virtuoos gespeeld.
Dat ik op een zeker moment in de voorstelling ook het podium zou beklimmen, was ik totaal vergeten. Een verrassend warm verhaal over een vrouw, die op wonderlijke wijze plotseling in hun leven “verschijnt” en alles voor hen in een nieuw daglicht laat baden.

“Dan ben je al bevoorrecht door in Twente te zijn opgegroeid, maar dan blijkt dat ook nog een reden om gevraagd te worden om gast te zijn bij De Andersons!

In elke plaats waar De Andersons optreden vragen ze een artiest/acteur/kunstenaar/schrijver om gast te zijn in hun muzikale en poëtische theatrale avond. Een lichte, originele en sprankelende avond. Hun prachtige zangstemmen worden muzikaal ondersteund door muziek van gitaren en toetsen. Virtuoos gespeeld.
Dat ik op een zeker moment in de voorstelling ook het podium zou beklimmen, was ik totaal vergeten. Een verrassend warm verhaal over een vrouw, die op wonderlijke wijze plotseling in hun leven “verschijnt” en alles voor hen in een nieuw daglicht laat baden.

Totaal ontspannen door dit alles, voeg je je als gast dan bij hen en word je omhelsd door een warme interesse in leven en werk in de vorm van een plezierig geanimeerd gesprek over “verwondering”. Ik kende deze vorm van theater nog niet en was aangenaam verrast. Een absolute aanrader!”

– Laus Steenbeeke
(acteur)
Credits Hier Dooft Niets
De Andersons: Anna Ågren, Roel Dullaart en Thomas Bollen
Tekst: Anna Ågren, Roel Dullaart en Roxanne Hellevoort
Muziek: Roel Dullaart en Mirek Walton
Klankbord: Karina Kroft en Fieke Opdam
Productie: Anna Ågren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *